Çocuğum
Kendi çocukluğum
Herkes sahip olamaz, çocuğum
Ne anamın ne babamın kendimin çocuğu oldum
Diğer çocuklara bakıyorum çocukluğu ebe beyinlerinin kucağında
Yalnız kalıyorum çocukluğum düşüyor kucağımdan
Kalkıyorum yine düşürüyorum
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta