Çizgilerin içinde Şiiri - Yorumlar

''her kitabın ortasında ya bir kuru çiçek''

bazen şarkılar gibi şiirlerde en beklenmedik yerinden vurur insanı, okurken geçmişimden kareleri, özlemle yaşatan şiirinizi beğeni ile okudum, tebrikler ve teşekürler üstadım, saygılarımla,

Geçmişten bugüne bir durum muhakemesi ve yine güçlü kaleminizden büyük bir ustalık ,akıcı bir anlatımla okuyucuya sunulmuş sürükleyici ,okuyana haz veren keyifli ,harika bir çalışma .

Sayın ÇEŞTEPE ,şiir adına kattığınız tüm güzellikler için teşekkür ediyorum .Yüreğiniz dert görmesin .Saygım ile ..

Bir ben değilmişim 'anılara takılıp' geçmişe doğru seyahat eden... Çok sevindim bu şiiri okuduğumda!
Aklıma hep, 'bütün oyuncaklarımızı biz yapardık' ayrıntısı takılır... Gerçekti çünkü...Çam kozağından topaç, onu döndürmek için ucuna halattan püskül taktığımız zeytin şahlarından sopa hep bizim işimizdi... Uçurtmalar öyle, telden arabalar yine öyle... Kızlarsa 'çaputtan' bebek yaparlardı çokçası...
Sek sek oyununda 'en kaygan taşları' biz bulur, sadece bilyelerimizi satın alırdık... Onlarında 'vurarak' daireden çıkardığı tesbihleri yine biz ellerimizle toplardık...
Kendi oyuncağını yapan çocuk, kendi tarlasında çalışandı... Okulunda ödevini kendi yapan oldu sonra... Büyüdükçe 'hep kendi' olmaya devam etti... Ve 'kendisinin olanları' başkaları göz dikince de çıktı, dikildi karşısına 'emperyalizmin!' O nedenle 'kurşun yedi', o nedenle okulundan uzaklaştı, o nedenle 'hapis yattı', hatta idam sehpalarına çıktı!
Şimdilerde o anılar canlanıyor gözümüzde... O kadar tutkunduk ki birbirimize, kız erkek farketmiyordu! Bazen 'bacı-kardeş', bazen 'aşık' oluyorduk... Ama öncelik her zaman 'vatan aşkıydı...'
İşte o günlerin aşıkları, biribirini asla terkedemezdi! Sevinceye kadardı herşey... Sonrası bir tutku, derin bir bağlılıktı... Sanırım şairi 'uğurlayan mendil', o türden bir aşkın imgesi... Dönüşünü hiç görmeyen ise, 'günümüzün aşklarının' ifadesi...
Şiiri okuyunca nerelere gittim Cevat Bey... Ama bir gerçek işte.. Şimdilerde özlemle yadettiğimiz...
Şiiri beğeniyle, haz duyarak okudum... İçtenlikle kutluyorum sizi Cevat Bey, Değerli Dostum...
Saygılar, selamlar sunuyorum...

Ünal Beşkese Bey'e katılmamak mümkün mü? Cevat Bey'in hakkını tam bir sanat ölçüsüyle vermiş.Gerisini demesem de olur.Sevgilerle Sayın Çeştepe...Enver Özçağlayan

Ayrılık rüzgarlarının yaşandığı istasyonlara ait, duyguların, özlemlerin, hayallerin en güzel şekilde anlatıldığı harika bir çalışma. Her zamanki gibi başarılı çalışmanızı kutlarım.

Hayat çocukluktan başlıyarak yavaş yavaş anılarımızdaki yerini alır ve bir gün başkalarının anılarında yaşar belki bir süre.ve zamanla onlar da unutulur.Hüzünlü harika bir şiir okudum can kardeşimden Selamlar saygılar
MEHMET KINDAP

Gidenler dönmez,gitmesine neden olan davranışlar sergileniyorsa ağlamalar neden...bence giden bir daha dönmeyecektir bunun bilinciyledir ağlayarak bakmalar...
Tebrikler Sn:Çeştepe güzel bir paylaşımdı.
Sonsuz saygımla...

Siz şairsiniz ve şiir yazıyorsunuz Cevat Bey,
biz, okuyouz, önce algılamaya çalışıyoruz gücümüz yettiğince ve anlamya başladıkça, bir süre kayboluyoruz şirin içinde...sonra, şiiri içimizde kaybetmeye başlıyoruz, eimizden
geldiğince...
Ya yorum ? Yorum da ne ? Muhteşemdi diyorum ve daha fazlaaı için soruyorum Cwvat Bey, bu şiir, bir başkasının olsaydı, siz ne yazardınız yorum olarak...
Sayenizde, bir kez daha, şiirin, şiir okumanın hazzına vardım.
Teşekkür, saygı ve sevgimle efendi,
Ünal Beşkese

saat geldiği an zamanın ruhun endamına gölgesini ektiği andır....

tebrikler...

bu şiir benim olsun kaptanım. ne alıntı ne de yorum aldım gitti:)) gönlünüze sağlık. kalbimize bir çizik atmış olsa da şiir . cızzz sesi..... belki de unuttuğumuz bir sesi anımsattı. sağolun ve bize unutturmayın.. saygılarımla sevgilerimle