Çırpınan Yanık Bülbül Şiiri - Ali Oskan

Ey Allah’ım! Bu garip Seni öyle seviyor,
Her vuslata erişte kaç kez vecde geliyor.

Öyle bir güzelsin ki; ne göz gördü, ne gönül,
Seni anlatmak için çırpınır yanık bülbül.

Dili paralansa da söyler bülbül bıkmadan,
Kalp yarası ağırdır dilinin yarasından.

Sanırım bıkmayacak bu ömür pazarında,
Ruhlara anlatacak gidince mezarında,

Ey Güzeller Güzeli! Affet bülbülü n’olur,
Boyundan büyük işle belki de zail olur.

Seni anlayamadı, bilemedi hakkıyla,
Rahmetine sığınır bütün noksanlığıyla.

O garip bülbülün ki, Senden başkasın bilmez,
Merhamet eyle ona, onun gözyaşı dinmez.

Öyle bir süzülür ki, gözünden akan yaşlar,
Yüzünde iz bırakmış o dinmeyen akışlar.

Rabbim hep onunla ol, hiçbir zaman ırakma,
Senin dışında hiçbir şeye muhtaç bırakma.

Geçmiş ve gelecekte her anına şükreder.
Geçmiş ve gelecekte her haline şükreder.

Ebedi ve daimi Sen’le olsun, Sen’lensin,
Tüm beşerin günahı; razı, ona yüklensin.

Hiçbir şikâyeti yok ey Rabbim Senden yana,
Duası layıkıyla Sana varmaktır Sana.

İsteyen tüm beşeri duaya dâhil eyle,
Hepimizi beraber vuslata nail eyle… Âmin.

26. Haziran. 2005