Çıplak olmalı insan; fıstanıyla analarımız gibi, şalvarıyla bembeyaz gömleğiyle dedelerimiz gibi...
Dişini tırnağına takmış emekçilerimiz gibi...
1 ekmeğin en küçük payını alabilen şerefi aç olmayan dost gibi...
Sadece soğana vurabilmeli şiddetle...
Elleri yetim bir çocuğun başında olmalı evladı gibi...
Yüzü çıplak, sözü çıplak, yüreği çıplak olmalı insanın...
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta