Çocuk tarafım tuttu yine üşüyorum.Dağlarıma kar bastı yüreğime rüzgar.Yıldızlara bakıyorum,biliyorum oradan da gözüküyorlar.Yani benim kentimden İzmir’den.Karşımda deniz,
inceden inceye bir türkü tutturmuş eşlik ediyor içime.Öyle hüzünlü bir türkü ki..
Ayrılık türküsü mü..
Evet evet öyle olmalı bir ayrılık türküsü.Dalgalarının içinde yitip giden çocuklarına yakılmış içli bir türkü.
Deniz benden dertli,
Benden fazla köpüklenmede karanlıkta.
Bir şehrin urgan satılan çarşıları kenevir
kandil geceleri bir şehrin buhur kokmuyorsa
yağmurdan sonra sokaklar ortadan kalkmıyorsa
o şehirden öcalmanın vakti gelmiş demektir
Duygular paketlenmiş, tecime elverişli
Devamını Oku
kandil geceleri bir şehrin buhur kokmuyorsa
yağmurdan sonra sokaklar ortadan kalkmıyorsa
o şehirden öcalmanın vakti gelmiş demektir
Duygular paketlenmiş, tecime elverişli
''Yağmur altında iki çocuk,ateşte kendilerini dağlıyordu...'' Çünkü onların yürekleri avuçlarında her daim.Kaçacak yerleri olsa ne yola çıkarlardı ne de ''Ateş denizini mumdan kayıklarla ''geçmeyi göze alabilirlerdi.''Çünkü miladı yoktur kod adı aşk olanın/Ateşten gömlek giymiş bir şiirdir ülkesi.''
Sn. Mücahit Gülbaş,
Çalışmanız bir harikaydı...
Akıcı bir üslup...
Güçlü bir ifade...
Etkileyici imgeler...
Gönülden kutlarım!
Selam ve sevgilerimle...
Mehmet Kıyak
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta