Duvara vuran ölmüş bir ışığın ve tam da ortasında,
Bir beton çivisine asılı, denizsiz bir geminin,
Rüzgar bekleyen yelkenine denk geldi yalnızlığım.
Kılıktan kılığa girmiş, kırılmış bir kalbin, terk edilmiş janti jönüyüm.
Yarım düzine sıfır ile doldu,
Denizsiz geminin yelkeni.
Herhangi bir çocuğun alelade oyuncağı değil, kılıksız kalbim.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta