CiNAYET Şiiri - Mustafa Çelebi Çetinkaya

yürüyorum, ellerime karanlık bulaştı,
kaldırımlara vuruyorum gölgemi,
okyanus diplerinin yoğun sessizliğine,
hayallerim konserve edilmiş sanki,
can sıkıntılarım tap taze.
usanıyorum mayınlı dostluklardan,
her an patlamaya hazır bir tarla üzerinde
ve acıların tohumu ekilir her güne.
Yağmur camları çiziyor bu bayatlamış gecede
ıslanan mendilime kusuyorum
gün görmemiş umutlarımı
ellerime YALNIZLIK bulaştı...
ve ıstıraplar dolduruldu ceplerime.
yürüyorum,
ihanet edecek diye korkuyorum attığım adımlardan
SAKLIYORUM KİMSENİN BİLMEDİĞİ SIRLARIMI
SEVGİLİMDEN BİLE...
saklıyorum kimsenin bilmediği sırlarımı
sancılı şehrin sokaklarından.

ben hala bu umutla yaşıyorum.
bulanık akıyor deli yağmurun suları,
bulanık görüyorum bu kahrolası dünyayı,
ellerime AYRILIK bulaştı.
Gözlerime kan, ellerime AYRILIK bulaştı.

Gecenin sabaha ulaştığı yerde
kanyak sarısı gün ağarışlarında
benzi solgun bu sonbaharda,
yürüyorum, kaldırımlara vuruyorum gölgemi,
SAKLIYORUM KİMSENİN BİLMEDİĞİ SIRLARIMI
SEVGİLİMDEN BİLE...
korkuyorum ürkek ve korkak adımlarımdan

cinayet çarşısı burası
dumanlı yalnız bir gecede
ya bir cinayete kurban olacağım
ya da ben bir cinayet....................................
ellerime KAN bulaştı...

10 Ocak 1999 Pazar / Danıştay park