silüetimin gölgesi düşüyor,
vekilimin üstüne..
biliyorum ki,
ne sen bana yakınsın,
ne de ben sana uzak!
aynanın yanılgısındaki çatlak,
kırılmasına bir an kala
ve kısmetse azıcık ramak!
biliyorum ki,
ben sen oldun, sen de ben!
03.06.2023/23.20
Bandırma-KÇ
Kayıt Tarihi : 5.6.2023 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!