Birbirine benzeyen uçurtmalar
Göklerde yarışırlar, süzülerek!
Sarı almış başını gidiyor
Kırmızıysa ona bakıyor, imrenerek!
Babasının paçasına yapışmış çocuk.
Bağırıyor ona, avazı çıktığı kadar!
“Benim uçurtmam, bırak artık ipin ucunu”
Babası da ona inat, yaşıyordu çocukluğunu!
Uçurtmalar! Hayali olmuş masumların.
Emeği yazılmış üzerine, çocuk olanların!
Uçuyorlar, yarışıyorlar masmavi gökyüzünde
Umutlarını taşıyorlar, yalnız kalmışların..
15.04.2006 21.00
Kamil ÇağlarKayıt Tarihi : 20.12.2006 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)