Cılız Haykırı Şiiri - Türkan İldeniz

Uzatma ellerini sabahlara bir -gelemem
Gelemem ölesiye bakma gözlerime
Belli ki sensiz, seninle bitecek bu özlem
Belli ki sancılara uyanacak içimdeki bahar.
Durup seslenme düşünceme
Kapılara beş kilit birden vurdular
Işıkları söndürdüler karanlıktayım
Güçsüzüm -ağlamaklı- üstelik yalnızım
Örümcek ağlarıyla bağlandı ellerim
Dört duvarla çevrildi yörem
-Bana kalsa simdi gelirim-
Yollara pusu kurdular -bekleme
Bekleme sakin gelemem.

Su zilcileri bir kırabilsem
Parça parça edebilsem pencereleri
Belki kurtulurum.
Karsız yollarda belirmese izim
Kin saçan gözler kovalamasa peşimi
Yanında olurum
Sen’le olurum.
Uygar tutsaklığın bu en cılız haykırısında
Göz yaslarımın sıcağından donacak cehennem
Gerçek seviden...
Sana ulasan yollara
Bir avuç toz niyetine serpeceğim kendimi.
-Hayvanlardan utanacaklar-
Onların utançları da içleri gibi kara
Oysa ki sana ait hersek beyaz
Yine de uzatma ellerini sabahlara bir -gelemem
Gelemem öldüresiye tutma ellerimi.