Beşyüz elli fidan diktim bir bağa
Gül beklerken diken çıktı karşıma.
Ben bütün sevgimle sulardım amma
Hoyrat olup çıkan, çıktı karşıma.
Dedim dokunmayın artık aşıma
Kan kattılar yine her göz yaşıma
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
