Çıkıp Gelsen Şiiri - Serpil Koçar

Bugünlerde terk edilmiş bir virane gibiyim
Kırık dökük Paramparça olmuş yüreğim
Kalbimi birisi avuçlarını almış sıkıyor sanki
Nefesim Daralıyor gücüm tükenmiş gibi hissediyorum

Şimdi tam da sen çıkıp geliversen bu kadar yorulmuşken
Tutsan ellerimden götürsen beni Çok uzaklara
Virane olmuş bu kadının enkazlarını toplar mısın?
Sevginle şefkatinle iyileştirir misin yaralarımı ?

Çıksak bir dağ başına toparlar mısın beni?
Pembe panjurlu bir evimiz olsa uzaklarda
Papatyalardan Taç yapar mısın saçlarıma ?
Ellerimi sıkı sıkıya tutar mısın herkesten uzak ?

Çocuksu ruhumu okşar mısın sevginle ?
Kulağıma şarkılar fısıldar mısın aşkla ?
Kırlarda koşup bir çocuk gibi oynar mısın ?
Kendi Işığımı kaybettim yolu mu ışık olur musun ?

Sen bana yağmur olsan, ben sana toprak
Kana kana sular mısın kurumuş yüreğimi ?
Aşka küsmüşken yeniden inandırır mısın beni ?
Tılsımlı bir dua gibi gelir misin hayatıma ?

Sevda ateşiyle yaksan üşümüş şu yüreğimi
Alsan götürsen beni, hapsetsen yüreğine
Göğsünde uyusam sonsuza kadar aşkla
Gözlerinde açsam gözlerimi olmaz mı ?