Çıkar Şiiri - Cuma Ali Çetin

Mutlaka değişir o parlak rengi...
Yüzünde ki o al allıktan çıkar.
Kaybeder zamanla girdiği cengi...
Kovanda ki o bal ballıktan çıkar.

Ne idi ne oldu bak şu yapına,
Yaşlılık yaklaşır her gün kapına !
Sıkıca tutunsan bile sapına...
Tutunduğun o dal dallıktan çıkar.

Maskara olursun kıza, geline !
Dokunan çok olur gönül teline !
Baston tuttururlar titrek eline...
Bulunduğun o hal hallıktan çıkar.

Didinip durmuştun bir kaşık aşla !
Bölene bakarsın gözünde yaşla !
Gençlik yıllarında can ile, başla...
Kazandığın o mal mallıktan çıkar.

RABBİMİZ koymuştur yaşama kota...
Ömürü eritir bu kızgın pota.
Gün olur ahrete çevrilir rota...
Bindiğiniz o sal sallıktan çıkar.

İmanı yar diye sarıp koynuna...
Cumali gelme sen nefsin oynuna.
Havam olsun diye bazen boynuna...
Doladığın o şal şallıktan çıkar.