Çıkacaksınız Bir Gün Şiiri - Kasım Kobakçı

Çıkacaksınız bir gün, bu çatıdan, bu yoldan,
Çıkacaksınız siz, o gün hayattan çoktan,
Çıkacaksınız, döngülerinden de anıların,
Çıkacaksınız bir gün, varlığın çemberinden.
*
O çıkışınız, ne kadar da anlamsız olacak,
Dünya döner, yollar da işler, siz çıkınca,
Başkaları dolacak, girdiğiniz odalara,
Kalacak anlamsız eşyalar, bu koltuk, bu lamba,
Çıkacaksınız siz de, masadan, kitaplardan.
*
Çıkacaksınız, o ilk aşkın yaşandığı evden,
Çıkacaksınız, iziniz olan o duvardan,
Çıkacaksınız, o ısınızı emmiş olan yerden de,
Kalacaktır siz çıkınca, bu yapı yine de.
*
Vurur pencerelere, siz çıkınca rüzgar,
Çıkacaksınız sessizce, mutfak kokusundan,
Çıkacaksınız birden, kapı gıcırtısından,
Çıkacaksınız artık, tanıdık tüm seslerden,
Olacaktır bir sefer, bu son çıkış evden.
*
Çıkacaksınız elbet, meçhuldür vakti lakin.