Yeni mi anladın Yine mi ayrılık
Yeni bir sayfaya yine yazarsın sandın
Yorma boşuna yineleyerek
Sorma boşuna söz söylemeye
Halim yok sıradan her şey!
Dokun bak kanıyor hala bıraktığın açık yaralar
Zaten Beni de bırakmış Tanrım günahkar kullarıyla
Al beni de yanına zamanımı unutup da yaşayamam.
Sar beni de bırakıp zalim kullarına, ağlatma...
Açıp ellerimi yalvardığım günler var ya
Derya deniz demeden çok sicimler geçti boynuma
dost mu? nice heder oldum onların viran yoluna
sen daimi yalnızlığa yolcu ederken aslen sevdiklerini
ben seyri sefer idim hercai yalnızlar rıhtımında...
tükenir dediler benim adamlığıma, hakir gördüler
sordular, sövdüler, dövdüler, aldılar, götürdüler
Birbirimize iyi gelsek ne olurdu?
Üzmemek için birbirimizi direnmedik..
Kaçmak için sebepler arıyorken..
Bir yolunu bulabilmek ne zormuş
Şimdi bir anda kapı çalsa
Ellerimde solmakta olan bir ağacın kırmızı çiçekleri
Gömüldükleri karanlıktan net seçilmiyormuş renkleri
Sonsuzluğu fısıldayan çizgiler dem vuruyor hallerinden
Uykularından uyanmış sanki tüm varlıklar
Kediler mırıldanıyor, sessizliğinden yakınıyorlar yaşamlarında ki
Ve sırnaşmaya çalıştıkça uzaklaşmayı anlatıyor sanki mavi deniz
Gel özgürlük vaat edilen umutlardayım
Birbirine karışmış yasak ve ayıplarlayım
Gel mutluluk yok saydığım olgularlayım
Yanılmaya alışmış dizi film tadındayım.
Her şeyin yapmacık olduğunun
Dünyada tek paylaşılmayan şeymiş yalnızlık
Unutulmayanlar listemizde en üst sıralarda durdurmuşuz acılarımızı...
Yadırgayamaz olmakta temenni değil midir karmaşalar içerisindeysek
Biz değil miyiz umut ederken unutan tüm o içten hayallerimizi...
Şimdi dönüp baktığında adın anılmıyorsa ve umutsuz bir bekleyişle
Belki de umulmaz bir azimle uğruna savaştığın ruhun ikircikleniyorsa...
Üzerinden çok zaman geçmedi, geçen yazın..
Beni güldürebildiğini unutmadım asla
Senden sonra gözlerimden taşan nehirlerle
Yeni bir köprü inşa ettim barajlarımın üzerine
Sessizce dokunmuştun bana o akşam, beni tanıyormuşçasına
Derin bir sessizliğe bürünmüştü melekler..
Gün geçtikçe,
Sıkıntıları görmüyormuşsun.
Kanayan yaralar insanı
Öldürmüyormuş, anlıyorsun..
Bir sakinlik çöküyor derinden
Gayret etmek için çırpınmıyormuşsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!