Tükenen, öz müydü?
Yiten, umut muydu?
Biten, gözyaşın mıydı; anlamam ki...
Dağların ötesine,
Duvarların gerisine,
Sonsuzluğun ötesine gidemem ki...
Denizin dalgasında,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
içinizin güzelligini şiirlerinize yansıtıyorsunuz kutluyorum sizi degerli insan
...o merhamet yüreğinizdeki, şiirlerinize yansıyor değerli Serap hanım...eminim ki farkındasınız...kutluyorum....
Bu çığlıkları duymayanlar için 'yüzün solmasın' diyebilmek....Gülleri solduran, sevgileri ateşe atanların bırakın solsun yüzleri.....
Tebriklerimiz size Hocam....saygılar......
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta