Çiftçinin Kadim Hikâyesi Şiiri - Mesut Y ...

Toprak nefesimi sayar;
ben tarlanın yolcusuyum.

Dar patikalardan geçerim;
ağaçlar ve çiçekler yoluma eşlik eder.
Kuşlar tepemde cıvıldar;
şarkılarını rüzgâra fısıldar.

Motorun sesi, yorgun bir dost,
içini döker bana.
Bulutlar dumanla sarmaş dolaş yükselir;
mandalar baş sallar, sessiz bir selam.
Koyun çanları, uzaklardan
tını gibi çınlar kulaklarda.

Araziler, yeni bir elbisenin yüzü gibi,
rengârenk ve bereketli.
Toprak fışkırır, ürün büyür;
hasat gelir, şenlik başlar.

Emek ürüne dönüşür;
ürün pazarda değere kavuşur.
Böylece başlar çiftçinin hikâyesi.
Döngü kazınır toprağın alnına;
yazılır güneşe, buğdaya.

Uygarlığa açılan keçi yollarında,
her damla emek ve ter,
toprağın mukaddes kalbinde yankılanır.