Cidal-i Efşan Şiiri - Ahmet Bedri Edip

Hırçın atlar salınır mehafile
Göklere, yerin alacası çalınır
Issız çığlığı sır değildir artık
Dumuruna basılan seyislerin

Göynüğümde şıkırdayan güğüm
Kaynar kaynarda soğur
Buz keser şahmeran kuyusunda
Her inilti kesik bir ilmektir
Her ilmek, şakaklara çarpan liğme

İncik incik dizilir her boşluk
Yakasında kokarca gülü dehrin
Mağrip, teneke çalar kulaklara
Hem patlak parkeler yol boyunca
Boyunca boynuzu uzun cüceler
Yol kesenler, tıkınan tilkiler

Yağmur ne az ıslatır bilirsin
Hep gölgede yüründüğünde...