Rüzgâr kokusuyla sarhoş eden ilkbahar sabahı
Eski aşkla tabloya girdi, estiriyor beyaz havayı,
Gözlere verilen pembe sihir, yaşatır mavi canı,
Yorgun yüreklere dermandır, renklerin dünyası.
Duvar değildir yaşama, ömür olan hayal varlığı,
Savururum yalnızlığımı, aldığım yılların hatırası,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
