İğde ağacı kokusunda hasretlerim kaldı çocuk.
Gül yaprağında dualarım kaldı,
Nergisin boynunda hüznüm kaldı,
Ve sen çocuk hiç küsmedin bana.
Sarsam seni yeniden yüreğinden öpsem,
Çünkü karanfile döndüm, örselendim hasretimden.
Lalenin duruşunda onurum,
Papatyanın yaprağında umutlarım kaldı çocuk
Sen yine de küsme olur mu?
Portakal çiçeğinde neşelerim kaldı çocuk,
Akasya kokusunda zerafetim,
Gülüşümse ellerinde kaldı.
Çocuk beni tekrar kucakla yaralarımdan olur mu?
Akşam üstü leylakların altında uykum kaldı çocuk.
Gelincikler de oyunlarım kaldı,
Sen bana masal anlat yine,
Belki yine uyur,
Yeniden gülerim çocuk.
Mine Yılmaz Sevinç
06.Haziran.2022
14:30
Kayıt Tarihi : 29.6.2025 09:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!