Kanser denen illeti yaşıyordu bağrın’ da
Bugünden de ümit yok karanlıktı yarın’ da
Yaşam kısıtlanmıştı ayrılması gerekiyordu dünya’ dan
Çağıracak yok muydu onu Ay’dan uzaydan
Ailesi çiçekle seslenmişti yavruya
Bir anda Dünya dönmüş Ay girmişti odaya
Sandalye’ nin ucuna oturmuştu koca Ay
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
