Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
bu yüreğin ateşi hiç sönmez...
ve böyle yürekler tutar ayaklar altında kalanları, emekçileri, insan olarak unutulanları.
selam ve sevgilerimle.
'ne derisinin rengi, ne dili, ne sınırlardı ayıran …
her devrim öz çocuğuyla beslenirdi
çekinmeden, en güzelini teslim ederken toprağa
insanın, insanca yaşaması için ' Neler çağrıştırmadı ki... Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta