Ceylan Önkol'a Şiiri - Erdal Karadağ

CEYLAN ÖNKOL''a

...Duy çocuk!..
Zaman, Kahpe bir oyun bozandı,
sokak heveslerine
Acı, ağır bir taş gibi oturdu yüreğimize
Sen ecelsiz(!) öldüğünde..
Zilan''dan Lice''ye,
Dicle olup aktı gözyaşlarımız
Tütün kokulu ovalardan
CEYLAN bakışlı gözlerine sızıyla süzülerek..
Ya Aydın ofkemiz ?..
Hangi coşkun nehirlerden sel olup akacak
Havan mermilerinin düştüğü, insanlığın o karanlık denizine
...Ve nasıl can bulacaktın ki bir daha,
Cesedinin parçaları noksandı anacığının eteğinde..
Hani demiştin ya akşama makarna pişir anne diye
Anacığın, öyle yoruldu ki ağıt yakmaktan,
makarna pişirmeye takati bile yok..
Sana verecek bir adaletimiz bile yok ya,
Bağışla bizi
Bağışla, Lice gibi gün görmemiş,
Esmer tenli,
Yangın yürekli babasının bahtı kara nazlı kızı
Bağışla bizi...

28 Eylül 2012