Ben Mustafa'yım hey halkım
Benim gibisini biraz zor bulursunuz
Zaten bulsanız n'olacak
Ya heykellerimi kırar
Ya fikirlerimden korkar
Ya da karşımda duvar olursunuz
Kimlik kartımda her ne kadar doğum yeri Arapdede yazıyorsa da siz ona inanmayın. Babamla annemin söylediklerine göre ben, Elmalı Köyü’nde doğmuşum. Resmi belgelerdeki yanlışlık onların işgüzarlığındanmış. Bu işe bunca yıl alışmama rağmen gün gelir babama kızdığım olur.
Kimliğime dahi yazılmayan Elmalı’yı çok az hatırlıyorum. Dört yaşındaki çocuğun anısı ne ola ki? Derenin kıyısındaki köy evi, bahçedeki armut ağacı, yolun karşı yakasındaki “rahmetli babaannemin yaptırdığı” çeşme, Hasan Amcaların evi, cami ve merdivenlerinde şiir okuduğum okul. Onlar da hayal meyal şeyler.
Komşunun kümesinden yumurta çalmak, başkasının ağacından meyve aşırmak hırsızlıktan bile sayılmaz köy yerinde. Asıl suç, komşunun tavuğuna kışt demektir. Fakat bu sayılmayan suçlar, galiba bizim insanımızın yapısında mayayı oluşturuyor. Aynı çizgide ısrar profesyonelleştiriveriyor büyüklerimizi. Bir yarıştır başlıyor günlük hayatta. Esnafın gramdan, müşterinin paradan çalması; işverenin ücretten, işçinin zamandan çalması…
Canın cehenneme Muharrem
Seni istemiyorum
İkide bir mesaj çekiyorsun
Boşuna yavrum
Ekran küçük
Göremiyorum
Hayret, nur yağmış bugün yüzüme
Acep bitpazarına rağbet mi var
Tevellüt de epey eskidi ama
Yoksa öbür tarafa davet mi var
Olur ya hesaplar kaçar elinden
Herşey başlangıçta tamamdı
Tamam
Ben büyüdükçe eskidi zaman
İsterdim ki yazdıklarım gelsin ardımdan
Sizler sahiplendiniz
Bırakmadınız
Bu ülkede çıldırmak hiçten bile değil
Baksana kimlerin elinden neler geldi geçti
Bu ülke, her an, her şeye gebe
Gergedanlar bile kendini fil zannetti
Bu ülke çok tuhaf be çocuk
'Yalandan kim ölmüş...'
Senin için mevsim bahar
Sevda ne ki bir an yakar
İnan gönlün çabuk bıkar
Ne olursun öyle bakma
Kımızın içine su katmak olmaz
Yoğurt değil ki
Ayrana dönsün
Arap’ın yellenmesi
Yalellisi iyi de
Türk nasıl kıvırsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!