Cesetler ve Bir Ruh
Ölen mükemmellik cesettir, cesedimizdir.
Doğada kalan leşte, leşimizdir
Doğada cinsiyetimiz ikidir bir üçüncüsü karışıktır
Donumuz neden çok farklıdır
Aslında aynıdır, ruhumuz birdir
Tek olan ruhumuzu paylaşırız biz
Ayrı donlarda ancak ve ancak farklı karakterlerde paylaşırız
Bu kavga bu yaşam mücadelesi bu yüzden
Ben! İfade edeceğim, ben daha iyi şairim!
Öce bedenlere doyuracağım ruhumu, acıktım
Karnımı doyuracağım
Hadi ekmeğimizi bölüşelim mi kardeşçe, insanca
Bir ruhumuzun bilincine doyalım
Bak biz canlıyız bütünlükte yaşarız ancak
Ve ancak bir paylaşırız
İşimiz gücümüz ortak ticaretimiz bir
Ve eşyamıza da koruz ruhumuzdan bir parça dem
Ve de eşyamızda dijitalleşecek
Her donda canlı oluşumuzu kayıt verdik
Teknolojik ruhumuz var artık
Bizim ruhumuz bir Allahımız bir
Yalnız kal bir an tüm evrenin yokluğunda bir sen var kal
Şimdi düşün ruhunu tek başına, sev kendini kendi başına
Sıkıldın mı sevemiyorsun değil mi yalnız başına yalnız bedenini bile
Bir sevgiliye ihtiyacın var, eğilimin ne
Dünya kurmak evrim yolunda evren çoğaltmak mı?
Evlen o zaman hem cinsinle geçim olur, ev kurulmaz evrim olmaz
Karşı cinsinle seviş ancak o zaman bir ruhunla sevişirsin
Bedenini seversin, sev mükemmelleşmeden cesedin!
Kayıt Tarihi : 28.8.2018 13:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!