Yutkundu..
Mor menekşe açan yüzü soğudu Açelya'nın..
- Vedat? ?
Tekrar Yutkundu. Bitti diyecek cesareti bulamıyordu kendinde. Oysa bitmesin diye nelerimi vermedim ki. Onla geçirdiğim Cinayetsiz geçen her günümde diğer hayatımı onun saçlarıyla dar ağacına astım.
-Ahh Açelya! ! Bu ne derin ızdırap. Ne soğuk bir gün ve ne susulasıca bir konu...
Açelya'nın önünde harfler topluluğu.
Açelya suskun..
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta