Yalova merkez Taşköprü 21/05/1988
Bazen en büyük cesaret, kimseye söylemeden kendi içinde yürümektir.
Kimsenin bilmediği savaşlardan geçip, yine de gülümseyebilmektir.
Huzur…
Kalbin yorulduğunda sığındığı o sessiz liman.
Ne bağırır, ne çağırır; sadece sarar, sadece iyileştirir.
Ve sen…
Kırıldığın anlarda bile toparlanmayı bilen,
düştüğün yerden kendi ışığınla kalkan birisin.
İçindeki samimiyet, sözlerinden önce gelir.
Cesaretin ise kimsenin göremediği anlarda en çok parlar.
Belki farkında değilsin ama,
huzur dediğin şey; biraz senin sesinde, biraz da yürüdüğün yolda gizli.
Kayıt Tarihi : 23.11.2025 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Huzur




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!