Veysel Karani’nin güzel bir hanımı vardı,
Cennete ilk girecekler makamına erdi.
O Veysel Karani’ye gözü gibi bakardı,
Ömrü hayatını Veysel Karani’ye verdi.
Sabah erkenden develeri sürüp giderdi,
Kocası Yemen çöllerinde deve güderdi.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta