Parmaklarımın ucunda gizledim hep,
Önüne sereceğim, kırmızı halılarını yüreğimin.
Uzatıyor, dokunuyordum.
Gizlerime, gizlediklerime.
Bir varsın, bir yoksun...
Bir dağsın, bir yoksunluğumsun...
Yoksunluğum, kendimle savaşlarım oldu sonra.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta