Gözleri kamaştıran kızgın güneş altında
Geçerken ürperdiğim bu taş döşeli yollar
Kendi ayaklarımı taşıyorken sırtımda
Pek sefil görünüyor beni bekleyen yıllar
Irmağında kar gibi şerbetlerin aktığı
Bir yalancı cennetin şimdi ortasındayım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta