Bir kez kaçarsa gökyüzüne uçurtman hayata daima küser insan
seviyorum kendimle dertleşmeyi
seviyorum bendeki benleri
Herbirisi yaşanmışlıkların eseri
Biraz mahsun birazda deli
AÇMA
Ağır ağır geçecek mevsimler
Bir bir ağaracak saçlarının teli
Bakmaktan solacak mutluluk resimleri
kapının ziline hep yalnızlık basacak
Beni andıkça için parçalanacak
AÇ YÜREĞİNİ
Güneş doğacak birazdan
Yağmurla gelen sonbahardan
Yeniden sevmekten korkar olmuşuz
Aç yüreğini güneşe
Ruhunu birleştir kirlenmemiş maviyle
KÜKRE ŞİMŞEK
Çıldırt bizi
Bir gece yarısında
mavin gökyüzüm olsun
Beyazın ıssız sevdam
kaçan kancık
ÖZLENENİ ÖZLERKEN
Ah be hayat
Bir banliyö treni gibi geçtin
ha vardın ha yoktu izlerin
uzun uzun çalan şarkılarda
öylesine özlerken seni
AZEM KIZI
Toprak kokusu gibi sardı
İçimi bir bir anılar
Titriyor ellerimde mısralar
O çocuk gülüşlerin
ılgın ılgın esiyor rüzgarda
BAHARIN YAPRAĞI
Bir kız çocuğu olmalı insanın
gözlerine bakarken tanrıya şükredeceği
arkasından yetişip koşacağı
adını anarken yüreğinin dağlanacağı
Bir kızı olmalı insanın
BEKLEYİŞ
Alaca karanlık çökmüş geceye
Önümde heybetle coşan bir nehir
Kıyısında yıkılası leş kokan
Serkeş ayyaşlar
Etrafında en çirkininden aşıklar
BENİM KIYAMETİM
Bir kaç anlaşılmaz kelime
Birazda dağıtmışım bu gece
Haydi dön yaralı bırakma
öldür.  öyle git
Altı kısık kalmasın kelimelerin
BİRİ BEYAZ
Ne baharda nede yazda
Hazırlanma sakın kara kışta
Sana her Kandığımda
Son bahar çökerken gel




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!