ANNE
Yokluğunla didişmeyi bakışınla gülüşmeyi
Üzüntünle sevişmeyi yaranla savaşmayı
Duruşunla öpüşmeyi toprağınla örtüşmeyi
Soğuğun soğuk olduğunu
Kefenine sarıldığımda Anladım anne
BİR UMUTTUR YAŞAMAK
Susar elbette bir gün
patlıcan karasına dönen
Dudaklarım susar
seni nağmelerin en derininden
çalan ıslık susar
Ben şimdi gidiyorum
sapından fırlayan bir bıçak gibi
gözlerim yarıyolda inenleri arıyor
içimde Uzak bir şehrin
Gecelerini büyütüyorum
Kaçmak istedikçe çocukluğumdan
ÇOCUKLUĞUMA ÖZLEM
çocukluğumdaki gibi uçurtmalar uçurup
çomak oynasaydık
kuvvetli vursaydık
beline kadar saplansaydı toprağa
geri çekemez olsaydık
DAHA AYAZIN VAR
Ey kahpe rüzgar
Nasıl esersen es
Seni seviyorum diyen çığlıklara
İsyan yok vedalar var
Bakarken gökyüzünün karasına
DENİZ
Denizden gelir koca koca dalgalar
vurdukça ayaklarım yaralar
kaldırır kadehimi dururum
deniz ben senin ölmüşüne hastayam
aklım dönme dolapta
DERLER YA
Yaşıyorsun aklın sıra
kokarken şehir portakal çiçekleri
Aklında deli bir fırtına
koparken bir bir sevdiklerin.
masumlar terki diyar eyler
DOĞMAK VAR
Döndükçe akrep ile yelkovan
parça parça olacak zaman
Bakışların beni benden alırken
Ateşinde yanmak var
Dilimde dolanırken adın
DÜNE BAKARKEN
Bana hasreti sorma
en sevdiğim rengin haki
gözlerimin asi olduğu yerde
Bana sevgiyi sorma
hıncımın çocukluktan kalma
EBEDİ SEVERKEN
ruhun ebedi severken
Bir kez ateş edeceksin
Hedefin kalp olacak
Taş kaldırımlarda oturmuş beklerken
hiç pişman olmayacaksın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!