Cengiz Özkan Şiirleri - Şair Cengiz Özkan

Gel dediğimde,
Gelseydin keşke.
Meyveye dönmüştü
Şimdiye çiceklerin.
Kapıda zemheri
Soğuklar da geliyor,

mesele yaşamak değil
adam gibi yaşamakta.
kuşanıp dolu dizgin
bütün engelleri aşmakta.
takılıp kalmamak gerek imkansıza
vurup üzengisine hayatın

Bütün engelleri aşar gelirim
Uzaklarda durmak zor benim için
Sen de seviyorsan Şirin misali
Karşı ki dağları sar benim için

Ağrı kadar yalnız hem sitemkarım

Seninle benim
İki odun parçası olmalı bedenimiz,
Yaklaştıkça kıvılcım çıkmalı,
Yakmalı
Vve yanmalıyız ikimiz de.
Alev alev dalgalanmalı,

Kalbimin Feryadı

Ey sitemkâr ruhumun güneşi,
Neden bu kadar uzak ve güzelsin?

Gönlümün yoksunluklarından doğmadın mı sen?

Dağılın başımdan karabulutlar,
Yağmayın üstüme, yorgunum bugün.
Kalmadı çareler söndü umutlar,
Yarimden ayrıldım dargınım bugün

Erimiyor hasret dağımın karı,

Git Güle güle
(Kesilmiş bir kol gibi
Omuz başımda kalacak boşluğun....)
Git Güle güle
Uzun sürecek bu ayrılık
Özleyeceğim

Bahar çiçeğimdin canımın içi
Hasretim baldadır beklerim seni
Durmuyor akıyor gözümün yaşı
Hayatim göldedir beklerim seni

Aklımdan çıkmıyor arzu bakışın,

İlk bakışta seni seçti gözlerim. Bir film çekimi değildi. Görür görmez bir kor gibi, yaralı sinemin içine düştün. Yanmalıydım, tutuşmalıydım bu aşka. alev alev yanıyorum şu an...

Yaralı yüreğimle sevdim seni. Yüzündeki gülümsemelerinle sardım yaramı. Siyah saçlarından kopardığım tellerle bağladım yaramı.

Yıldızlar kadar uzaktasın şimdi ama parmaklarımı açıp sol göğsümü avuçladığım zaman sıcaklığını sezebiliyorum. Zalim bir avcıdan kaçan tavşan misali yüreğimin en görünmez yerine saklanmışsın. Yürek çarpıntılarını duyuyorum. Dedim ya çok uzaktasın ama güvendesin, yüreğimin içindesin

Zenginlere baht olmuşsun,
Fakirden yolan İstanbul,
Sultanlara taht olmuşsun,
Hayalde kalan istanbul.

Gelin gibisin kıyamam