Çelişkilerim Şiiri - Sevilay Emirza

Çelişkilerim

Nasıl bir çelişkiydi, hayata sahip çıkan ben’likler ve ben olmayanlar
Hiç acıyı özlemedim, hiç arkasından ağlamadım oysaki
Nasıl bir sahiplenişlikti peki bu?

Yaramaz çocuğu uslandırıyor,
İşte en çokta o zaman kızıyorum ona.
İşte en çokta o zaman korkuyorum ondan,
Ama yine de vazgeçemiyorum…
Güneşin canımı acıtması kadar gerçek, benden nefret edişi,
Adımı sayıkladığı kadar yalan, benim sayıklamam,
Biliyorum.

Çelişkilerim, hayatıma sahip çıkan çelişkilerim,
Hiç mi uyumazsınız?
Hiç mi vazgeçmezsiniz nefes almaktan?
Hiç mi korkmazsınız benden?
Zerresi kalmadı mı merhametin?
Peki ya günahın? .

Anladım ki faydası yok yakarışın
Kabullenmeninse imkanı …
Gitmeyeceksin biliyorum ve biliyorum
Seni seviyorum.
Nedeni de bu değimli zaten yüzsüzlüğünün?
Ne garip değimli yine seninleyim…

10-03-2005