Yanarken ağaçların çıkardığı çıtırtı sesleri.
Uyanırken cümle ağaç ve orman, bu revamı.
Yazı bırakın köşede kalsın, kıştan haber verin.
Bu yaz gönlümün buzları eritmedi bakın.
Başladı gönlümün çıtırtıları içim yangın yeri.
Bir anı buz, öbür anı kala kalmış yangın yeri.
Uğultulu sesler içimde yanıyor yüreğim.
Utanma arlanma kalmamış beride sebepleri.
Ağlamak mı artık, içimde şişmiş kalmış.
Tükenmiş göz yaşlarım hazanı beklemiş.
Yorgun ve bitkin tükenmiş dökülür yapraklar.
Belki toprakta buluruz diye kaybettiklerimizi.
Kenan Gezici 16/08/2025
Kayıt Tarihi : 16.8.2025 09:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!