Çelişki
Işığı söndürdüm usulca çektim kapıyı
Sabahın körü
Şafak sökmemişti daha
Gelen ilk otobüse bindim
Buğulu pencereye yasladım başımı
Çeşme akıp gidiyordu yanımdan.
İşlediğimiz günahları bölüştük nasılsa
Önce sen kapıyı vurup gittin
Camlar titredi, içim ürperdi
Üç kere düşünmeni isterdim oysa
Tanrı hakkı üçtür çünkü
Bilmiyor muydun yoksa?
Boş sokaklarında hüzün selleri akan
Artık sahilleri, koruları boş kalan
Çeşme geride kaldı.
Gök yarılmış ardım sıra geliyor
Afat, tufan sanki kıyamet
Yalnızlık ikizim gibiyken
Çeşme’de yaşayamazdım
Ağrıma gidiyor kaçar gibi gitmek
Çare değil biliyorum
Çoğalacak yalnızlıklarım.
Aşklarımı ben hep yalnız yaşadım
Son durağım Çeşme olacak!
Dinmez ER / Çeşme / 2014. 08. 15 /
Dinmez ErKayıt Tarihi : 19.8.2014 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Afat, tufan sanki kıyamet
Yalnızlık ikizim gibiyken
Çeşme’de yaşayamazdım
Ağrıma gidiyor kaçar gibi gitmek
Çare değil biliyorum
Çoğalacak yalnızlıklarım.
Aşklarımı ben hep yalnız yaşadım
Tanrı hakkını unutmadım!
________ Yüreğinize sağlık etkileyici bir şiirdi Sayın Dinmez Er Kutlarım...++ Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)