Çelik çomak oynar gibi Şiiri - Demre Ozan

Belki yüzlerce yıl yalnızdı
Bir rüzgar esse o korkardı
Ve korkuları sarardı gecesini anlardım.
Yavaş yavaş çekilirdi köşesine
Gözleri korkuyla bakardı çevreye
Koca bir çınar gibiydi eskiden
Tuttumu bir kere yaşamın yakasından
Suyunu çıkartana dek sıkardı
Ama gel görki suyunu çıkartan
Sevdiği
Ve sevildiğini sandığı
Bir güzel kızdı
Zaten oda güzelliğine kandı.
Karşısındaki hem cinsi olsaydı
kaçak dövüşmeseydi
Vede eşekler kadar sevmeseydi onu
Dize getirecekti elbet.
Ama güzel kız,o sevilesi sarışın
Çelik çomak oynar gibi oynamıştı
Hep çelik adam olmuştu
Her tuttuğunda vurulan çelik
Bir çelmede düştü yere adam
Bir tekmede yaşamdan yedi.
Belki yüzlerce yıl yalnızdı o adam
Belki hiç yaşamamıştı
Bir rüzgar esse o korkardı
Ve korkuları sarardı gecesini anlardım.
Yavaş yavaş çekilirdi köşesine
Gözleri korkuyla bakardı çevreye
Koca çınardı yıldırım düştü
Parçalandı gövdesi
Yüreği paramparçalandı
Üzerindeki elbisede yaşamın izleri vardı
Beyaz gömleğinin yakasında
Bir ruj izi kalmıştı yadigar
Bir elinle yüreğini tutardı
Diğer elinle yakasındaki ruj izini
Belki yüzlerce yıl yalnızdı
Bir rüzgar esse o korkardı
Bir rüzgar esse ben korkardım...