Şişkindir öfkesi
Nefeslerin dansıdır acı acı
Üflenir gibi neyler dem sesinden
Bir iner bir kalkar
Ezalı göğsünden iniltili bir ses
Boştur artık içerisi
Alev sökün eder derinlerinden
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta