İnsan,
Hiç kendinden kaçmak istermi ?
Bilemedim......
Benim gidesim var.
En çokta kendimden,
Nedenini sorma olurmu,
En iyi sen anlarsın beni,
Üstüm sen kokmuş,
Hayallerim en çok sen.
Çekip gidesim var uzaklara.
Habersiz,
Yalnızlığa,
Zincirlemek istiyorum kendimi.
Bir ağacın gölgesinde,
Umutlarımı asmak istiyorum.
Hiç düşünmeden,
Devirmek istiyorum,
Sandalyemi.
Belki gidersem,
Düzelir herşey.
Seni yaşatırım,
Düşünmene,
Beklemene,
Hatta ümit etmene,
Gerek kalmaz.
Bir fazlalık olmam sana,
Ya da......
Ağır bir yük,
Bu canda,
Yer açarım istediğin kadar.
Bu kadar mı ?
Deme artık.
İşte o kadar.
Anladığın kadardan ,
Ya da ......
Anlamaktan korktuğun kadar.
Dedim sana,
Ben ne çok sen oldum da,
Sen şimdi gördün.
Gidesim var uzaklara,
Habersiz işte.
İstanbul ağlasın dursun,
Karadeniz alışkın zaten.
Çok dinlemişliği var.
Bilir hıçkıra hıçkıra ağladığımı.
Kaybolasım var
Masmavi derinlerde,
Sessizce,
Hiç birşeye aldırmadan,
Gidesim var.
Gidemiyorum,
Öyle kaldım işte….
Suat Kayis
Kayıt Tarihi : 26.9.2025 00:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!