cehennem çığlığı
evim evim, benim o minnacık küçük evim, beynim suda
beyinsiz ölüler altına tapmazki, nuriler-huriler ağlamaz ki
yüzen-gezen algımla arınır, yitik zaman kirinden kirinden
dokunmak-acımak-göz izinde solumak-ruhun fiyakasını
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Lilith Havva'ya karşı...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta