Cehalete Övgü Şiiri - Nihat Malkoç

Bilmemek bilmekten evlâ
Cehalet mutluluk verir.
Cahili kayırır Mevlâ!
Cehalet mutluluk verir.

Ne diye kafa yorayım
Araştırayım, sorayım
Bırak da hayal kurayım
Cehalet mutluluk verir.

Şans, cahili kayırmıştır
Açlığını doyurmuştur
Sokrat böyle buyurmuştur
Cehalet mutluluk verir.

Gocunmadan emir alır
Mutluluğa demir alır
Hiç yaşlanmaz, ömür alır
Cehalet mutluluk verir.

Bilen abat olur sandın
Derin düşündükçe yandın
Çok bildin de ne kazandın?
Cehalet mutluluk verir.

Ye, iç düşünme öteyi!
Unut nineyi, dedeyi!
Doldurmaya bak vadeyi
Cehalet mutluluk verir.

Özgüveni yerindedir
Zannetme ki derindedir
Ağustosta serindedir
Cehalet mutluluk verir.

Sarhoş olur bir içimde
Saf değiştirir seçimde
Geçinir o bir biçimde
Cehalet mutluluk verir.

Bilgelik ağır bir yüktür
Ceremesi çok büyüktür
Cahilin beyni höyüktür
Cehalet mutluluk verir.

Bomboş olsa da şişesi...
Yoktur yarın endişesi
Hiç eksik olmaz neşesi
Cehalet mutluluk verir.

Gece gündüz kurarken düş...
Onu üzemez hiçbir iş
Mezhebi, meşrebi geniş
Cehalet mutluluk verir.

Hesap yapmaz, hesapsızdır
İdrak etmez, nisapsızdır
Plan bilmez, pek çapsızdır
Cehalet mutluluk verir.

Endişe etmez var'ından
Korkusu yoktur yarından
Tasalanmaz zararından
Cehalet mutluluk verir.

Günü kurtardı mı yeter
Düşünmez ki kimler ne der
Dayandığı güçtür kader
Cehalet mutluluk verir.

Katranı bembeyaz görür
Gündüz uyur, gece yürür
Yoktur onda kibir, gurur
Cehalet mutluluk verir.

Göz kapatır, gece olur
Dağa çıkar, yüce olur
Çekilmez üç hece olur
Cehalet mutluluk verir.

Hayattan kâm alan onlar
Yarıma tam alan onlar
Yattıkça zam alan onlar
Cehalet mutluluk verir.

Bilgi ona ırak artık
Cehalet son durak artık
Öğrenmeyi bırak artık!
Cehalet mutluluk verir.

İnanmıyorsan bir dene!
Sırt çevir bilime, fene
Tasasız yaşa yüz sene!
Cehalet mutluluk verir.