Ve diz çöktüklerinde anlayacaklar, darbelerin şiddetini.
Sessizce ağlamaya fırsatları bile kalmayacak.
Ölü bedenleri serilmişken yere.
Ve arkalarından ağlayan biri bile kalmayacak.
Güneşin bile doğmak istemediği bu gecede.
Sokaklarda ışık yayacak bir mum bile kalmayacak.
Bir satır söze muhtaç bu kafalar.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta