Bir ayrılık rüzgarı esti geçti
Bir yana seni,
Bir başka yana beni savurdu
Umudun ışıldayan yüzü olamadık
Ayrılığın hazin sonu olduk
Hazan yüklü bir zaman diliminde
Asılı kaldı özlemin bende
Ah! Kim bilir şimdi neredesin?
Yüreğinin ücra köşelerine
Hüzünler serpiştirdiğin,
Hangi yabancı kentin
Yalancı insanıylasın!
Baharda mı, yoksa kışta mısın?
Bulutlar güneşin ardına saklanmış..
Yalnızlık sohbetinde ay misafirimdi..
Vurgun yemiş sol yanım üşüyor yine.
Baharı olmayan
Bir mevsim gibiyim.
Sensizliğime,
çaresizliğime ağladım.
Yıldızları avuçladım,
Cebime şiirler koydum.
Gece yıldızlar çıkınca,
hepsini kırılan yüreğinin
Acıyan yan'ına dökeceğim
Hayalini büyütürken benden,
Git gide uzaklaşıyorum kendimden
Yokluğuna düştüğüm,
Yokluğuna üştüğüm bu kaçıncı
Sensiz geçen zaman dilimi?
Bu kaçıncı yokluğunu yırtıp,
Diri diri beni içine gömdüğün?
Ah sevgili...
Hiç bu kadar üşümemiştim
Gebe kaldım gözlerinin rengine
Göğsündeki çiğdemlere
Göğün maviliğine
Rüzgarın kulağıma çalan sesine
Tutturdu yüreğim yine
İlle de sen, sen diye...
İlle de sen, sen diye...
Derya Avşar
Kayıt Tarihi : 30.4.2021 22:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!