Adam var gücüyle bağırıyordu!
Sesinin cılız halinden uzak.
Saklandığını çok sonra idrak ediyordu,kendince yenilmiş
yitik bedeninde.
Adam olanca gücüyle bu kez de susuyordu;
Sesini çok daha evvel kaybettiğini bilmeden!
Kendini görünür zannediyordu, gövdesini çok önce sakladıklarını unutup.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta