Yalnızlığın kasveti üzerine çöktüğünde, hafızası esir alır insanı.
Geçmişin örümcek tutmuş, yaş almış anıları.
Zincirleri öterek toplanan bir çapa, günyüzüne çıkan paslı bir demir parçası.
Oldukça ıslak, bir o kadar ağır gelir, yaşamın hatırası.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
nicelerine....güzeldi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta