“Her yürek, kendinin kaderidir.“Balley
“ Dayanmak, kaderi yenmektir.” Campbell
Ailemden çok uzakta bir şehirde yaşıyordum. İşe gitmek için kalktığımda soğuk hava iliklerime kadar işlemişti. Penceremden dışarı baktığım da, her tarafın bembeyaz karla kaplı olduğunu gördüm. Gece kar yağmıştı yine bu soğuk şehre. Yalnızlığımın verdiği hüzünle içimi buz tuttu birden.
Güneşin keskin ışıkları beyaz karın üzerine nasıl da yansıyıp gözlerimi, kamaştırıyordu.
‘’Sevmiyorum,” dedim bu şehri. Burası neresi? Ben kimim? Bu saçma sapan koşuşturmaca da neyin nesi diye geçirdim içimden.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir