Ruhsuz bir kalp taşıyorum,uzun zamandan beri...
Umrunda degilim,hayalime bile gelmesi ne kadar etkiliyse,her gün görüyorum,göz göze...
Ve her defasında öldürüyor kendisi beni, feda ediyor hayallerimi kendi mucizelerine.
Halbuki böyle olmamalıydı, hayallere inanmayanlara mucize beklemesi, herseyi silbaştan yaratmayı deniyor... Girdaplarla dolu bir şehir, loş bir karanlık ve havasızlıklar boğuyor beni.
Dört duvar arasında, zindanı anımsatıyorsun.
Nasıl bir denklemsin, kapalı bir kutu gibi muamma.
şimdi,sadece yokluğuyla avunuyorum, herşey rağmen,özlemiyle geçiyor gecelerim.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de