CANIM İSTANBULUM SEN ARTIK YAMALI BİR BOHÇA GİBİSİN
Canım İstanbulum dedim ya adın yeter seni çok ama çok özledim
Ağlıyorum senin bu haline bak sen hepimizin burnunda tütüyorsun
Nerede kaldı çocukluğumun izleri silinmiş bulamadım hüzünlendim
Bu yüzden haykırdım sesimide kimselere duyuramayınca ağladım
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
