Oysaki ne umutlarla başlamıştım yazmaya…
Melalimi paylaşmaya pakı lisan ile hemhal olamaya…
Yıllarca sinemde sakladığım serencamımın hazanında kalanlardı.
Hakikatte bir bir sırlarımdı, yıllarca kimselere anlatmadığım, paylaşmadığım.
Bir gülistan diyarında halimi gözleyen bir gül misali, bir şairin aşkı mısrası gibi.
Bir yaprağın damarlarında ki esrarın arı gibi, edebin sessizliğinde nefeslenmek hali…
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
çok hüzünlü bir yazınızı okudum ....bence siteminiz yersiz siz yazın kendiniz için önce okuyanlarda paylaşıp haz alacaktır....benim gibi sevgi ve dostlukla
müzeyyen başkır
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta