Bir resim diye çiziyorum seni
Mavi yeşil sarı kırmızıyla
Mor yapıyorum beni vuran gözlerini
Aklıma dolanan saçlarını turuncuya boyuyorum
Seni çiziyorum karakalemle
Gölgeler yapıyorum yüreğine
Seni ne zaman yakınımda hissetsem
Kır çiçekleri açar solgun bahçelerde
Sevinç çığlıkları yükselir otlayan kuzulardan
Bir çoban sürüsüne yenik düşer
Daha sabah olmadan
Seni ne zaman yakınımda hissetsem
Sabahın serinliğinde kuşlar geldiler seni sormaya
Papatyalar boyunlarını uzattılar senin koynuna
Kimi sıcak zamanlarda sever
Kimi böyle serinlikten hoşlanır dediler
Sen ne kuşlara baktın alımlı
Ne de papatyalara sarıldın
Herkesin bir sırası var
Sırası gelen gidiyor yürekten
Bir de hiç gitmeyecekler var
Sevgiden yana ağır yükler taşıdım
Omuzlarım çöktü biraz
Olsun yine de
Dışarıdan yağmurun sesi geliyor
Odamda karanlığa mum yakmış bir lamba
Biraz esinti sızıyor pencere aralığından
Duvara iki çocuk resmi yansımış
Birinde bir parça kuru ekmek
Birinde bir şişe su
Bakışlarından cesaret aldım
Yaktı geçti yüreğimi yangınlar
Teninde esirlik kaldım
Bulutlara bulaştı hatıralar
Bir kıyı kentinde egenin
Ayaklarımla savurdum rüzgarları
Tut ki bugün Temmuzun yirmi beşi
Ne güneşler doğar bugün bilir misin
Ne sevdalar kazınır yüreklere
Bugün sen annenin koynundan sıyrılırsın
Kalıp kalıp kalkar yüreğin
Akışı deli sular kaplar damarlarını
Bir kelepçe izi değmesin bu bedene
Bir yumruk yankılanmasın yüreğimde
Kapanıp geceye şarkılar söyleyeyim
Bir hüzün çemberi düşmesin yüzüme
Acıları gömüp toprak altına
Sevinçleri kucaklayayım çiçeklerle
hangi geceden hangi sebepten
Uzandı sana ellerim
Bilmiyorum
Beklenmedik bir anda
Neden koştu yüreğim
Sonra bir an neden duraksadı
Bak bu gece yıldızlar nasıl parlıyor
Kahkahaları nasıl savruluyor bir çığlık gibi duyuyor musun
Karanlık hiç böyle güzel kokmamıştı
Salkım salkım yağıyorlar üstüme hissediyor musun
Ellerimde yakalama telaşı
Yüreğim çarpıyor kayalara onu da duyuyor musun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!